Ορισμός και ταξινόμηση της γεννήτριας αεριοστροβίλου Ελλάδα

Σχετικά με τον βιομηχανικό ορισμό και την ταξινόμηση των αεριοστροβίλων, σύμφωνα με το Γλωσσάρι Gas Turbine (GB/T 15135-2018), ο αεριοστρόβιλος αναφέρεται σε περιστρεφόμενα μηχανήματα ελεύθερου τροχού (αυτόνομη μηχανή) που μετατρέπει τη θερμική ενέργεια σε μηχανική εργασία, συμπεριλαμβανομένων συμπιεστών, εξοπλισμού για θέρμανση ρευστών εργασίας (όπως οι θάλαμοι καύσης), τουρμπίνες, συστήματα ελέγχου και βοηθητικός εξοπλισμός.

Σύμφωνα με τη δομική μορφή και την ισχύ εξόδου, οι αεριοστρόβιλοι μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: μικρο, ελαφρύ και βαρύ. Μεταξύ αυτών, οι μικρο- και οι ελαφροί αεριοστρόβιλοι μπορούν να μετατραπούν από αεροκινητήρες (γνωστοί και ως "αεροπορία σε καύση"), η ισχύς είναι συνήθως εντός 50 MW και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βιομηχανική παραγωγή ενέργειας, ισχύ πλοίων, πίεση αγωγών, ατμομηχανές δεξαμενών, κατανεμημένης παραγωγής και συνδυασμένης θερμότητας και ενέργειας. Οι αεριοστρόβιλοι βαρέως τύπου έχουν ισχύ άνω των 50 MW και χρησιμοποιούνται κυρίως ως σταθερές γεννήτριες στην ξηρά, όπως τα αστικά δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι αεριοστρόβιλοι χωρίζονται κυρίως σε αεριοστρόβιλους βαρέως τύπου, αεριοστρόβιλους ελαφρού τύπου και μικρο-αεριοστρόβιλους. Οι αεριοστρόβιλοι βαρέως τύπου χρησιμοποιούνται κυρίως σε αστικά δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας. Οι ελαφροί αεριοστρόβιλοι χρησιμοποιούνται κυρίως για βιομηχανική παραγωγή ενέργειας, ισχύ πλοίων και συμπίεση αγωγών. Οι μικροτουρμπίνες χρησιμοποιούνται κυρίως για κατανεμημένη παραγωγή.