Πλάντα Αεριού Τουρμπίνης, Γνωστή Επίσης ως Μηχανή Πλάντας Αεριού Τουρμπίνης

Η Εργοστάσιο Αερίου, επίσης γνωστή ως μηχανή Εργοστασίου Αερίου, είναι ένα περιστρεφόμενο ατμοπαραγωγικό εργοστάσιο. Το υψηλής θερμοκρασίας και υψηλής πίεσης ατμοπαραγωγικό περνάει μέσω ενός σταθερού στομιού για να γίνει ένα επιταχυνόμενο ρεύμα αέρα και μετά εκβάλλεται στα φύλλα για να περιστρέψει τον οπλισμένο με φύλλα νεοφύτευμα και να εργάζεται την ίδια στιγμή. Οι Εργοστάσιοι Αερίου είναι το κύριο εξοπλισμός των σύγχρονων θερμοηλεκτρικών σταθμών και χρησιμοποιούνται επίσης στη μεταλλουργική βιομηχανία, την χημική βιομηχανία και τους σταθμούς δυναμών πλοίων.

Στον 1ο αιώνα μ.Χ., το σφαιρικό που γυρίστηκε από τον Ηρώ δι' Αλεξάνδρειας χρησιμοποιώντας την αντιδραστική δύναμη του ατμού, γνωστό επίσης ως Ρόδο του Φένγκσεν, ήταν το πρωτότυπο της πρώτης αντιδραστικής Μονάδας Δυναμικού Αεριού Τουρβίνης. Το 1629, ο Γιορτάνο Μπλάνκα από την Ιταλία πρότεινε έναν κινητήρα που περιστρέφεται από ένα ρεύμα ατμού που πλήττει ένα φύλλο. Το 1882, ο Κάρλ Γκρέγκορ Πάρντε Λάβαλ από τη Σουηδία κατασκευάστηκε την πρώτη μονοσταδιακή μονάδα δυναμικού αεριού τουρβίνης τύπου όρμησης με δύναμη 5 ιππικά (3,67 kW). Το 1884, ο Βρετανός Σι.Α. Πάρσονς κατασκευάστηκε την πρώτη μονοσταδιακή αντιδραστική μονάδα δυναμικού αεριού τουρβίνης με δύναμη 10 ιππικά (7,35 kW). Το 1910, οι αδελφοί Σιουάντζ Τζάνκερς κατασκευάστηκαν μια ακτινοειδή ροή αντιδραστικής τουρβίνης.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Λάβαλ από τη Σουηδία και ο Πάρσονς από την Αγγλία δημιούργησαν αντίστοιχα πρακτικές μονάδες δυναμικού αεριού τουρβίνης. Ο Λάβαλ παρήγαγε την πρώτη μονοσταδιακή μονάδα δυναμικού αεριού τουρβίνης τύπου όρμησης με δύναμη 5 ιππικά (3,67 kW) το 1882 και επέλυσε τα προβλήματα που σχετίζονται με τη σχεδίαση των στομιών και τη σχεδίαση της δυναμικότητας. Οι μονοσταδιακές μονάδες δυναμικού αεριού τουρβίνης τύπου όρμησης έχουν πολύ μικρή δύναμη και χρησιμοποιούνται λιγάκι.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Γάλλος Lato και ο Ελβετός Zola κατασκευάστηκαν χωριστά πολυσταδιακά ροπαλιαία τύρμινα. Η πολυσταδιακή δομή άνοιξε τον δρόμο για την αύξηση της δύναμης της Θερμοκινητικής Τύρμινας Αερίου και έχει γίνει ευρέως αποδεκτή, ενώ η δύναμη της μονάδας συνεχίζει να αυξάνεται. Ο Parsons πήρε βρετανικό πάτεντ το 1884 και κατασκευάστηκε η πρώτη 10-ιπποδύναμη πολυσταδιακή αντιδραστική Θερμοκινητική Τύρμινα Αερίου. Η δύναμη και η αποδοτικότητα αυτής της Θερμοκινητικής Τύρμινας Αερίου ήταν πρωτοπόρος για την εποχή της.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Curtis των ΗΠΑ κατασκευάστηκαν πολλά στάδια ταχύτητας για Εγκαταστάσεις Δυνάμεως Αεριού Τουρμπίνας. Κάθε στάδιο ταχύτητας είχε γενικά δύο γραμμές κινούμενων φύλλων. Μετά την πρώτη γραμμή κινούμενων φύλλων, εγκαθίστανταν οδηγιακά φύλλα στον κύλινδρο για να οδηγούν τη ροή αέρα στο δεύτερο φύλλο. Τα στάδια ταχύτητας των Εγκαταστάσεων Δυνάμεως Αεριού Τουρμπίνας χρησιμοποιούνται μόνο για μικρές Εγκαταστάσεις Δυνάμεως Αεριού Τουρμπίνας, κυρίως για την ένοχη των πυραύλων, φυσιούχων, κλπ., και συχνά χρησιμοποιούνται ως πρώτο στάδιο σε μικρές και μεσαίες πολυστάδιες Εγκαταστάσεις Δυνάμεως Αεριού Τουρμπίνας.