แนวคิดพื้นฐานและการพัฒนาประวัติศาสตร์ของโรงไฟฟ้าพลังน้ำ

แนวคิดพื้นฐานและการพัฒนาประวัติศาสตร์ของโรงไฟฟ้าพลังน้ำ

โรงไฟฟ้าพลังน้ำเป็นเครื่องจักรที่เปลี่ยนพลังงานน้ำให้กลายเป็นพลังงานกลไก ในกรณีส่วนใหญ่ พลังงานกลไกนี้จะถูกแปลงเป็นพลังงานไฟฟ้าโดยเครื่องกำเนิดไฟฟ้า ดังนั้นโรงไฟฟ้าพลังน้ำจึงใช้สำหรับการใช้พลังงานน้ำและการผลิตกระแสไฟฟ้า

น้ำเป็นหนึ่งในทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญที่สุดที่มนุษย์สามารถพึ่งพาได้ในการดำเนินชีวิตและการผลิต บรรพบุรุษของเราได้ต่อสู้กับน้ำท่วมมาตั้งแต่สมัยโบราณและเรียนรู้ที่จะใช้พลังงานจากน้ำ เหยาวี่ผู้มีอายุมากกว่าสองพันปีก่อนยุคปาร์คยังคงได้รับการยกย่องจากผู้คน ในปี 37 คริสตศักราช คนจีนประดิษฐ์เครื่องเป่าลมขับเคลื่อนโดยล้อหมุนน้ำ (water wheel-water drainage) ในปี 260-270 คริสตศักราช คนจีนสร้างโรงสีน้ำขึ้น ในช่วงระหว่างปี 220 ถึง 300 คริสตศักราช โรงสีน้ำขับเคลื่อนโดยล้อหมุนน้ำถูกประดิษฐ์ขึ้น เครื่องจักรไฮดรอลิกเหล่านี้มีโครงสร้างง่ายและผลิตได้ง่าย ข้อเสียคือขนาดใหญ่เกินไป กำลังผลิตต่ำ และประสิทธิภาพต่ำ การพัฒนาและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรพลังงานน้ำอย่างเต็มรูปแบบเกิดขึ้นหลังจากการพัฒนาอุตสาหกรรมสมัยใหม่และการพัฒนาเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับการผลิตไฟฟ้าและการเดินเรือ

การพัฒนาและใช้ทรัพยากรน้ำอย่างครอบคลุมหมายถึงการใช้ทรัพยากรน้ำจากแม่น้ำอย่างเต็มที่ในสิ่งประดิษฐ์ต่าง ๆ เช่น การควบคุมน้ำท่วม การชลประทาน การขนส่งทางน้ำ การผลิตไฟฟ้า และการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำผ่านการก่อสร้างโครงการชลประทาน

ธุรกิจการพัฒนาอุปกรณ์พลังงานน้ำของจีนมีการเติบโตอย่างรวดเร็วหลังจากการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน ในปี 1975 จีนสามารถออกแบบและผลิตโรงไฟฟ้าพลังน้ำซินอันเจียงขนาด 75,000 กิโลวัตต์ได้ด้วยตนเอง นอกจากนี้ จีนยังสามารรถออกแบบและผลิตโรงไฟฟ้าพลังน้ำแบบฟรองซิสที่มีกำลังการผลิต 700,000 กิโลวัตต์ต่อหน่วย เครื่องกำเนิดไฟฟ้าของโรงไฟฟ้าพลังน้ำแบบใบพัด dòngแกนเดี่ยวที่มีกำลังการผลิต 170,000 กิโลวัตต์ต่อหน่วย ระดับการออกแบบและการผลิตอุปกรณ์ไฮดรอลิกของจีนได้บรรลุถึงระดับขั้นสูงของโลก อุปกรณ์พลังงานน้ำที่ออกแบบและผลิตในจีนถูกส่งออกมายังสหรัฐอเมริกา แคนาดา ฟิลิปปินส์ ตุรกี ยูโกสลาเวีย เวียดนาม และประเทศอื่น ๆ และได้รับความนิยมจากประเทศเหล่านี้