Hidroelektrik Santrallerin Tarihsel Gelişimi Türkiye

Hidroelektrik Santrallerin Tarihsel Gelişimi

Erken çarpmalı türbinlerde su akışı kanatlara çarptığında kinetik enerji büyük ölçüde kayboluyor ve verim yüksek olmuyordu. 1889'da Amerikalı mühendis Pelton, su akış enerjisini verimli bir şekilde yüksek hızlı jet kinetik enerjisine dönüştürebilen, daraltma ağızlarını aerodinamik hale getiren su kovası türbinini icat etti. Türbinlerin çoğu (paragrafın tamamı çıkarılabilir, yukarıdaki paragrafların %80'i güncelliğini kaybetmiş ve değiştirilmiştir. Veriler çok eski, referans değeri çok büyük değil bu nedenle bu paragrafın kaldırılması tavsiye edilir) 1980'lerin başı, Dünyanın en büyüğü Norveç'teki Sisim Elektrik Santraline tek kovalı su türbini kuruldu. Tek ünite kapasitesi 315 MW, düşüsü 885 metre, hızı 300 devir/dakikadır. 1980 yılında işletmeye alınmıştır. En yüksek su kapasiteli huni türbini Avusturya'daki Reiskberg Elektrik Santraline kurulmuştur. Tek başına gücü 22.8 MW, hızı 750 rpm ve yüksekliği 1763.5 metreydi. 1959 yılında işletmeye açıldı.

1980'lerde dünyanın en büyük kanatlı türbini Çin Dongfang Elektrik Makine Fabrikası tarafından üretildi ve Çin'deki Yangtze Nehri'nin orta kesimlerindeki Gezhouba Güç İstasyonuna kuruldu. Tek başına gücü 170 MW, yüksekliği 18.6 metre ve hızı 54.6 rpm idi. Çarkın çapı 11.3 metre olup 1981 yılında işletmeye alınmıştır. Dünyanın en yüksek düşey hidroelektrik türbini İtalya'daki Nambia Elektrik Santraline kurulmuştur. Su yüksekliği 88.4 metre, tek başına gücü 13.5 MW ve hızı 375 rpm idi. 1959 yılında işletmeye açıldı.

Dünyadaki en yüksek düşüye sahip Francis türbini Avusturya'daki Rossheike Elektrik Santraline kuruludur. Düşüşü 672 metre olup, tek ünite gücü 58.4 MW'tır. 1967 yılında işletmeye alınmıştır. En büyük güç ve boyuta sahip Francis türbini, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Daguli 3 Nolu Elektrik Santralinde kuruludur. Tek başına gücü 700 MW, koşucu çapı yaklaşık 9.75 metre, kafası 87 metre ve hızı 85.7 rpm'dir. 1978 yılında işletmeye açıldı.